Welkom
Rolfing S.I. (structural integration) is een methode waarbij duidelijke principes gehanteerd worden om systematisch en consequent het lichaam optimaal vorm te geven : in harmonie met zichzelf, efficient georganiseerd ten opzichte van de zwaartekracht en in balans in de omgeving.
Rolfers werken met de zachte weefsels van het lichaam, en specifiek met fascia : een bijzonder bindweefsel dat rond spieren, botten en gewrichten ligt. Dit geeft ondersteuning en vorm aan het lichaam. Door de hoge concentratie van zenuwen is het een van de belangrijkste sleutels tot waarneming, houding, coördinatie en beweging.
Een Rolfer gebruikt een bijzondere vorm van manipulatie en behandelt het ganse lichaam op een precieze manier waarbij de cliënt ook actief wordt betrokken door middel van beweging en overleg.
Methode
Samen werken Rolfer en cliënt naar nieuwe houdings- en bewegingspatronen, waarbij pijn en ongemak plaats maken voor rust, kracht en elegantie.
Rolfer en klant werken samen om het lichaam te stimuleren om te doen wat het eigenlijk altijd wou doen :
werken met, en niet tegen de zwaartekracht in.
Rolfing 'geneest' geen symptomen. Rolfing is een proces van verandering dat nog blijft nawerken na de sessies.
Waar komt "Rolfing S.I." vandaan?
Dr. Ida P. Rolf, Ph.D., ( 1896-1979 ) was dokter in de biochemie. Ze heeft haar ganse leven toegewijd aan het verkennen van de mogelijkheden die het lichaam heeft om zichzelf te genezen.
Dr. Ida Rolf gaf haar ideeën vorm in een artikel dat werd gepubliceerd in John Bennet's new journal : Systematics. De titel luidde : "Zwaartekracht : een onontgonnen factor voor een humaner gebruik van de mens." In dit artikel wees ze op het feit dat het menselijk lichaam bestaat, leeft in de zwaartekracht ; deze is alomtegenwoordig, krachtig, en steeds determinerend voor de "rechte" houding of wat daarvoor moet doorgaan.
De mens verschilt in niets van zijn bestaan in de zwaartekracht van enig ander lichaam. Allen zijn onderhevig aan de wetten van de mechanica. Eén van deze wetten stelt dat massas in balans moeten zijn om stabiel te zijn. De mens bestaat, min of meer, uit stapelbare eenheden.
De verantwoordelijken voor die balans zijn de beenderen en het zachte weefsel ( myofascia ). De beenderen bepalende positie, de stand in de ruimte, maar ze hangen samen met zacht weefsel.
Wanneer de myofascia bewerkt wordt, gaan de beenderen spontaan her-oriënteren. Als de tonus in het zachte weefsel in balans is, is er een gevoel van ' lichtheid ' in het lichaam.
De massas van het hoofd, de thorax, de pelvis e.a. , worden niet meer uit balans getrokken door hun gewicht; de ganse structuur biedt minder weerstand en de zwaartekracht kan gewoon ' doorstromen '.
S.I. betekent : Stuctural Integration. Dit is een systeem van manuele therapie en sensoriele opvoeding dat ijvert om om de menselijke biomechanica te verbeteren in z n geheel ( niet om bepaalde symptomen te behandelen ).
Rolfing richt zich tot de onderliggende oorzaken van verschillende symptomen zoals pijn, een slechte lichaamshouding en bewegingsbeperkingen.
Het werkt omdat het stucturele veranderingen in het hele lichaam initieert en het algehele herstel bevordert. Het eigen aanpassingsvermogen van het lichaam krijgt meer ruimte om zichzelf weer op orde te brengen en een sterkere eenheid te vormen. Een lichaam uit evenwicht en beperkingen in bewegingsvrijheid kunnen plaats maken voor een ontspannen en krachtiger lichaam, met een sterke basis voor duurzame resultaten.
Als het lichaam op een fysiek hoger niveau gaat functionneren, verandert ook de waarneming. Dit kan stress en angstgevoelens doen verminderen en ook meer zelfvertrouwen en emotionele groei bevorderen.
Iets meer uitleg
In een menselijk lichaam is ondersteuning geen vast gegeven. Ondersteuning is een verhouding, een evenwicht tussen elementen die niet hecht zijn, tussen elementen die geen behoorlijke ondersteuning kunnen bieden tegen de zwaartekracht als ze niet in balans zijn.
Welke krachten verstoren de natuurlijke belijning en veroorzaken chronische pijn en dysfunctie? Die vraag leidde Dr. Ida Rolf naar haar levenslange zoektocht om de effecten van ziekte en letsels ( fysiek en emotioneel ) in ons lichaam om te keren. Het rsultaat is Rolfing S.I. , een georganiseerde manier van " bodywork ".
Gedurende je ganse leven kan je lichaam de samenstelling van fascia veranderen. Sommige veranderingen zijn tijdelijk, maar wanneer het omhulsel van een spier star wordt, krijg je bijvoorbeeld een pijnlijke schouder. Doordat we bewegen in een " geheel " ( bind-weefsel ver-bindt alles met elkaar ) , zal elke belemmering al vlug het geheel veranderen. Om terug een evenwicht te vinden, zal het bindweefsel zich aanpassen en op sommige plaatsen moeten verkorten, dikker worden en verkleven met andere , dichtbijzijnde stucturen. Met als gevolg dat er druk, stress zal uitgeoefend worden op plaatsen die anders kunnen rusten om een beweging uit te voeren. We gaan niet meer economisch bewegen en te veel energie moeten gebruiken om simpele , dagelijkse bewegingen te maken. Het gaat van kwaad naar erger.
Rolfing keert dit proces om.
Een 10-uren cyclus , waarbij de Rolfer druk uitoefent ( directe energie ) om het bindweefsel los te maken, te openen en te leiden naar een gemakkelijkere plaats om te bewegen. Een plaats waar het bindweefsel anatomisch thuishoort en van daaruit een nieuw bewegingspatroon kan beginnen.
Een Rolfer werkt naar 3-dimentioneel evenwicht; dus ook naar evenwicht vanuit de diepste lagen van het weefsel, dicht bij de beenderen, naar de meer oppervlakkige lagen, dicht bij de huid.
Doordat lichaam en geest de twee kanten van een muntstuk zijn , kan het resultaat van het lichaamlijke werk ook het emotionele , het gedrag en zelfs het spirituele van de persoon beïnvloeden. Rolfing is geen psychotherapeutisch proces , maar kan wel psychologische veranderingen brengen.
